โรคต้อกระจก หมายถึง ภาวะที่แก้วตาขุ่น โดยมีสาเหตุจากความชรา เป็นมาแต่กำเนิด หรือการบาดเจ็บที่เกิดขึ้นกายหลังการเกิดโรคตาบางอย่าง เกิดในภาวะโรคต่างๆ เช่น เบาหวาน, ม่านตาอักเสบ, รวมถึงเกิดจากยาบางอย่าง เช่น สเตอรอยด์ ต้อกระจกเป็นสาเหตุสำคัญที่สุดที่ทำให้ตาบอด (พลสำรวจของกระทรวงสารารณสุข : 2537) ต้อกระจกมีอาการตามัวโดยไม่เจ็บ หรือ ปวด จากการขุ่นของเลนส์แก้วตาทำให้บดบังการมองเห็น อาการตามัวมักมัวลงเรื่อยๆ ตามความขุ่นของเลนส์แก้วตา
การรักษา
สมัยนี้การรักษาเอาต้อกระจกออกทำได้สะดวกแพทย์จะผ่าเอาแก้วตาที่ขุ่นออก หลังผ่าตัดรักษาตัวในโรงพยาบาลประมาณ 1-2 วัน เมื่อกลับบ้านแล้วตาจะคืนสู่สภาพดีภายในเวลาประมาณเดือนครึ่ง – 2 เดือน(ถ้าไม่มีภาวะแทรกซ้อน)
การผ่าตัดต้อกระจก
รักษาได้โดยการผ่าตัดเลนส์แก้วตาที่ขุ่นทึบออกและใส่เลนส์แก้วตาเทียมทดแทน การผ่าตัดอาจใช้วิธีผ่าตัดเอาต้อออกทั้งก้อน (วิธีธรรมดา)หรือวิธีการสลายต้อด้วยเครื่องสลายต้อโดยการใช้คลื่นอัลตร้าชาวด์ตามความเหมาะสมของลักษณะต้อกระจกในผู้ป่วยแต่ละราย ซึ่งนับว่าเป็นวิธีที่นิยมมากในปัจจุบัน เพราะมีแผลขนาดเล็ก และใช้เวลาพักฟื้นน้อยกว่า
คำแนะนำ
1. ควรจะรักษากับจักษุแพทย์โดยเฉพาะ เพราะไม่มียาใดที่รักษาให้หายขาดได้เด็ดขาดนอกจากทำการผ่าตัดลอกเอาต้อกระจกออกเท่านั้น
2. อย่ารักษากับหมอเถื่อน เพราะหมอเถื่อนจะใช้วิรีเขี่ยแก้วตาที่ขุ่นให้ตกลงไปในลูกตาผู้ป่วยจะมองไม่เห็นได้ทันที และภายหลังจะเกิดเป็นต้อหินและเกิดเป็นอันตรายถึงกับตาบอดได้
